арзон

[ارزان]

1. камбаҳо, камқимат, камарзиш, зидди гарон; арзон кардани арзиши аслӣ маҷмӯи қимати (арзиши) чизҳои ба тавлиди ягон мол сарфшавандаро камтар карда, он молро истеҳсол кардан

2. аз нархи муқаррарӣ пасттар, на ба дараҷаи нархи муқаррарӣ, балки камтар аз он; ба нархи арзон… а) камтар аз арзиши худ, бо баҳои кам; ба нархи нозил; б) маҷ. ба осонӣ, бе саъю кӯшиши зиёд; коргари арзон коргаре, ки музди меҳнати ӯ нисбат ба музди меҳнати коргарони дигар барои корфармо камтар аст; арзон афтидан бо пул ё меҳнати андак ба даст даромадан, бо маблағи камтар ҳосил шудан; арзон кардан нархи чизеро аз пештара пасттар кардан, аз нархи муқаррарӣ пасттар кардани чизе; арзон нарх кардан нархи чизеро паст кардан, нархашро аз будаш кам кардан; арзон рафтан бо баҳои кам фурӯхта шудан; арзон фурӯхтан а) нисбат ба нархи муқаррарӣ камтар фурӯхтан, аз арзиши худ кам карда фурӯхтан; б) киноя аз зоеъ гардонидан, камқадр кардан; ба нархи арзон рафтан камтар аз нархи худ ба фурӯш рафтан, бо баҳои кам фурӯхта шудан; нарх арзон шудан паст фуромадани баҳо; аз пештара поён фуромадани баҳо, поён фуромадани нархи пештара